Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Duo Reges: constructio interrete. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Curium putes loqui, interdum ita laudat, ut quid praeterea sit bonum neget se posse ne suspicari quidem. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.

Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. Quaerimus enim finem bonorum. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat. At hoc in eo M.

Is es profecto tu.

Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Prioris generis est docilitas, memoria; Quae duo sunt, unum facit. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes.

Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?
Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest.
Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.
Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius.

Bork: Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Bork: Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo commutatis verbis ipsas res conferamus.
Quid adiuvas?: Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint.

Bork
Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.
An est aliquid, quod te sua sponte delectet?
Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.
Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;

Quibus rebus intellegitur nec timiditatem ignaviamque vituperari nec fortitudinem patientiamque laudari suo nomine, sed illas reici, quia dolorem pariant, has optari, quia voluptatem.

Quae contraria sunt his, malane?

Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.